YAZDAN KALANLAR

Babamin rahatsizligi bizi oldugu kadar bahceyi de etkiledi bu yaz. Cesme'ye vardigimizda tüm meyvalari yerlerde cürürken bulduk. Kayisilari zaten hic görmedik, cünkü hepsini calmislardi. Armut ve elmalar yenilir durumdaydi, erikler de neredeyse alkol olmustu. Bu sene bahcelerin bakimi enisteye kaldi, kaldigi iki hafta icinde her tarafi sahane yapti ve keyfini cikaramadan tekrar Fransa'ya döndü.
Bu yaz degismeyenler arasinda denize girdigimiz koy, Kumrucu Hüseyin ve dondurmaci Veli Usta vardi. Veli Usta'nin dondurma fiyatlari jet hizi ile ilerlemis, ne yapalim karadut ugruna katlandik.
Babamlar Ilica'da her sabah bir kahveye giderlerdi. Bir cay, bir kahve ,biraz sohbet...vakit gecirirlerdi. Gecen yil bu kahve adeti benim eve tasininca sormak zorunda kaldim.
"Babacigim, sizin kahve kapandi mi?"
"Hayir, kizim. Orasi pic oldu"
Isin asli suymus. Kahveci her tarafi yenilemis, büyük semsiyeler yerlestirmis, salas kahve modern cafe olmus tabii fiyatlar da ikiye katlamis. Babam her zaman ictikleri Türk kahvesinin fiyatini görünce, "oglum bu ne, bugün herkese ben mi ismarliyorum?" diye sormus.
Oglan da piskin piskin gülümseyip" Amca burasi beach oldu" demis.
Bizim denize girdigimiz koy galiba Cesme'de henüz beach olmamis tek koy. Seneye ayni sekilde bulurmuyuz bilemiyorum, ben de bu haliyle bir resmi kalsin istedim.