Freitag, März 24, 2006



KARADUT RECELI

Ben ilkokuldayken, ipek böcegi besleme modasi vardi. Ben de hemen bir ayakkabi kutusuna dört-bes adet ipek böcegi almis beslemeye baslamistim. Ipek böcekleri dut yapraklari ile beslenir. Bu, hergün onlara taze yaprak toplama anlamina geliyordu. Benim cocuklugumda Izmir'de hemen her evin bir bahcesi, ayrica bol sayida bos arsalar vardi. Dut yapragi toplamak icin de hergün okul cikisi babaanneme ugrar bahcesindeki kocaman dut agacina tirmanirdim. O da heran düsebilirim korkusu ile agacin dibinde beklerdi. Oysa bu yersiz bir korkuydu cünkü o zamanlar bir agaca tirmanma kültürü de vardi ve ben bu iste cok becerikliydim. Mevsimine göre cagla badem, erik, kiraz, seftali her türlü meyve icin agaclara tirmanir, meyvelerimizi yer ve agacin sahibi bizi yakalamdan tekrar inerdik. Bu maceralari beraber yasadigim arkadasim deniz kiyisinda oturdugundan, onlarin iskelesinden komsu iskelelere atlar ve böylece komsu bahcelere girerdik. Sikayetler de hep arkadasimin annesine giderdi.

Simdi bahar aylari gelince erik, cagla gibi cocuklugumu animsatan meyveleri Türk manavlarinda bulabiliyorum, fakat Izmir'den ayrildigimdan beri bir daha taze dut yiyemedim.

Sagolsun sevgili arkadasim birkac senedir bize karadut receli yapiyor, yazin bize veriyor. Yukaridaki resim gecen yaz verdigi karadut recelinin son demleri. Tarifini veremiyorum, cünkü yapmayi bilmiyorum. Fakat yemesi cok lezzetli ve kolay.

Tüm dut yiyebilenlere afiyet olsun.

4 Kommentare:

sarah hat gesagt…

Sevgili Tata,

Afiyet olsun, ben karadut dondurmasina hasret kaldim gecen yaz. Bu yaz bol bol yerim Inshallah:)

Sarah

Tijen hat gesagt…

estelle ve sarah'in teyzesine hayirli olsun!
agiz tadiniz hiç eksilmesin.
tijen

Oya Kayacan hat gesagt…

Keşke dut reçeli tarifini bilseydin Tata. Dut kaynayınca çabuk eridiğinden ben hiç reçel yapmaya cesaret etmedim doğrusu. Dur bakalım, gelecek dut mevsiminde dener buluruz bir yolunu.

Buralarda olmana sevindim. Koccaman bir aile olmak yolundayız...

tata hat gesagt…

Sevgili Tijen,
Tesekkürler iyi dileklerine. Bu blogu daha fazla yegenlerimle haberleseyim diye yaptim, ama gercekten kendimi büyük bir ailenin icin de buldum. Pek cok degerlerin kayboldugu bir zamanda ne güzel!

Sevgili Oya Kayacan,
Blogunun devamli okuyucusuyum, tarzina da bayiliyorum. Tam kafa dengi.
Dut receline gelince bilsem de zaten yapamam, cünkü burada dut yok. Bu yaziyi arkadasima mesaj olarak yazdim, o da hemen anlamis, merak etme bu sene gene hazirlarim diye haber gönderdi.