KARADUT RECELI

Ben ilkokuldayken, ipek böcegi besleme modasi vardi. Ben de hemen bir ayakkabi kutusuna dört-bes adet ipek böcegi almis beslemeye baslamistim. Ipek böcekleri dut yapraklari ile beslenir. Bu, hergün onlara taze yaprak toplama anlamina geliyordu. Benim cocuklugumda Izmir'de hemen her evin bir bahcesi, ayrica bol sayida bos arsalar vardi. Dut yapragi toplamak icin de hergün okul cikisi babaanneme ugrar bahcesindeki kocaman dut agacina tirmanirdim. O da heran düsebilirim korkusu ile agacin dibinde beklerdi. Oysa bu yersiz bir korkuydu cünkü o zamanlar bir agaca tirmanma kültürü de vardi ve ben bu iste cok becerikliydim. Mevsimine göre cagla badem, erik, kiraz, seftali her türlü meyve icin agaclara tirmanir, meyvelerimizi yer ve agacin sahibi bizi yakalamdan tekrar inerdik. Bu maceralari beraber yasadigim arkadasim deniz kiyisinda oturdugundan, onlarin iskelesinden komsu iskelelere atlar ve böylece komsu bahcelere girerdik. Sikayetler de hep arkadasimin annesine giderdi.

Simdi bahar aylari gelince erik, cagla gibi cocuklugumu animsatan meyveleri Türk manavlarinda bulabiliyorum, fakat Izmir'den ayrildigimdan beri bir daha taze dut yiyemedim.

Sagolsun sevgili arkadasim birkac senedir bize karadut receli yapiyor, yazin bize veriyor. Yukaridaki resim gecen yaz verdigi karadut recelinin son demleri. Tarifini veremiyorum, cünkü yapmayi bilmiyorum. Fakat yemesi cok lezzetli ve kolay.

Tüm dut yiyebilenlere afiyet olsun.